قایق بادی | تشک بادی | استخر پیش ساخته

مواد اولیه

مواد خام اولیه جهت ساخت استخر شامل: پلاستیک PVC، فلز یا فولاد گالوانیزه، فایبر گلاس، بتن، کف پلی اورتان و میلگردهای کافی برای شبکه بندی و مسلح سازی کف بتنی استخرها از قطر 0.38 اینچ تا 0.75 اینچ بسته به نیازهای طراحی و سازه ای، می¬باشد.

تمام لوله های مورد استفاده برای استخرها باید حداقل سایز 40PVC یا معادل آن بوده و دارای مهر و نشان تائید انجمن آزمایش مصالح آمریکا (ASTM) باشند. کفپوش ها هم معمولا پلاستیکی یا مصالحی مشابه آن می باشند.

طراحی

طراحی های مختلف استخرپیش ساخته نشانگر محدودیت های فضایی یا مالی فرد سازنده می باشد. استخرهای بتنی به لحاظ طرح و اندازه انعطاف پذیرترین نوع استخر پیش ساخته می باشند.

استخرهای کفپوش دار نیز در حال گسترش و پیشرفت به منظور ایجاد گزینه های طراحی مختلف برای مشتریان می باشند و این در حالی است که استخر پیش ساخته فایبرگلاس بیشترین المان محدود کننده برای طراحی را دارند. (که به صورت یک تکه در کارخانه تولید و عرضه می شود) پس از مشاهده طرح کشیده به راحتی مسائل زیادی در مورد آن را متوجه خواهید شد که شامل: ارتفاع، اندازه و ساختار و شکل آن می باشد.

یک مهندس با انجام تحلیل هایی بر روی سازه و خاک محل یک طراحی بهینه برای استخر پیش ساخته شما به همراه توصیه هایی برای نصب را می تواند ارائه دهد. تحلیل های خاک قبل از عملیات نصب انجام می شود که پایداری سازه ای استخر شما تضمین شده باشد.

همچنین استخر پیش ساخته شما باید دارای یک سیستم گردش آب از سطوح پایین به بالا باشد که موجب حفظ کیفیت آب مورد استفاده برای شنا می شود. تمامی استخرهای عمومی باید دارای سیستم هشدار دهنده و مرز بندی کننده و لامپ های نصب شده در کف استخر باشند که مناطق کم عمق و عمیق را از هم جدا کند.

فرآیندها ساخت و تولید استخرهای شنا

در زیر فرآیندهای ساخت و تولید یک استخر پیش ساخته بتنی کفپوش دار برای شما تشریح شده است: 1- اولین قدم برای ساخت استخر تهیه و اتمام نقشه استخر می باشد. پس از تصمیم گیری در خصوص عمق استخر، محل مورد نظر حفاری می شود.

2- حفاری به اندازه 3 فوت از هر طرف بیشتر از ابعاد استخر انجام می شود که فضای لازم کاری به کارگران و نصابان استخر داده شود. در ابتدا، چهار میخ در چهار گوشه استخر کوبیده می شود که ابعاد این میخ ها 3*2 اینچ بوده و یک سر آن تیز شده است. در گام بعدی، سری دوم از میخ ها که به اندازه 6 فوت هر ضلع را بزرگتر می کنند در چهار گوشه جدید نصب می شوند که طبیعتا فضای محصور در بین چهار میخ دوم بزرگتر از فضای اولیه خواهد بود.

3- یک کارگز حرفه ای توسط بولدوزر زمین را حفاری می کند. به منظور دستیابی به عمق دقیق این حفاری به صورت لایه لایه انجام می شود و میزان خطای 2 اینچی مجاز می باشد. سپس کف گودال با مصالحی از قبیل ماسه، ورمیکولیت معدنی، سیمان، گروت (ترکیب ماسه و سیمان) یا پودر سنگ تسطیح می شود. کف استخر نباید زیر و خشن باشد. اندازه لوله های استفاده شده با توجه به حجم آب موجود در استخر و بسته به ظرفیت نگه داری استخر تعیین می شود.

4- دیواره زیر زمینی استخر پیش ساخته از صفحات پیوسته فایبرگلاس تولید شده در کارخانه می باشد. این دیواره به صورت دستی با شروع از المان های گوشه ای دیوار به درون زمین فرو برده می شود. قطعات بعدی پانل دیوار با افزودن قطعات جدید به صورت خود ایستا در جای خود قرار می گیرند و نیاز به تکیه گاه خارجی ندارند. اجرای این دیوار در دو جهت مختلف توسط ماشین با نصب لامپ و جداکننده در مکان مورد نظر خود قرار می گیرند.

5- یک میله فولادی در زیر هر پانل دیوار موجب تثبیت آن بر روی زمین می شود. 6- نصب سیستم چرخاننده آب در پایین دیوار و در قسمت مکنده پمپ و موتور قرار داده می شود. 2 دریچه 1.5 اینچی در رشته های پایینی بدنه اصلی این سیستم قرار داده می شوند. یک در پوش توری نیز به منظور فیلتر کردن زباله ها و ممانعت از ورود آنها به سیستم گردش آب بر روی این دریچه ها نصب می شود.

7- لوله ها به زیر سطح حفاری و زیر پانل های دیوار فرو برده می شوند و یک قطعه مربعی شکل بتنی در وسط به منظور حفاظت از سیستم زهکشی ریخته می شود.

احتمالا سوالات زیادی در مورد قایق‌ بادی در ذهن‌تان هست، اصلا نگران نباشید چون تنها نیستید، خیلی‌های دیگر هم مثل شما همین سوال‌ها را دارند و بنابراین در این مقاله سوالاتی که معمولا در مورد قایق‌های بادی پرسیده می‌شود را به همراه جواب‌هایشان جمع‌آوری کرده‌ایم. درصورتی که جواب سوال خود را پیدا نکردید، می توانید با ما تماس بگیرید تا پاسخگوی شما باشیم.

چرا قایق‌های بادی؟

به قطعیت می توان گفت که بیشترین سوالی که پرسیده می‌شود، همین است. صادقانه نمی‌توان جواب قاطعی به این سوال داد چون همه افراد باهم متفاوتند و هرکس دلیل خود را برای انتخاب‌هایش دارد. اصلی‌ترین فاکتورهایی که منجر به تصمیم‌گیری برای خرید یک قایق بادی می‌شود عبارتند از: هزینه، جابه‌جایی و حمل آسان، اندازه کوچک، سازگاری و کم‌جایی

آیا قایق‌های بادی اصلا بدرد می‌خورند؟

جواب «بله» است. قایق‌های بادی انواع مختلفی دارند که به درد شرایط و فعالیت‌های مختلف می‌خورند. بنابراین باید قایق بادی را انتخاب کنید که متناسب با نیازها و بودجه شما باشد.

آیا می‌توان به قایق‌های بادی اطمینان کرد؟

جواب این سوال به تولیدکننده بستگی دارد. مواد مصرفی و نوع ساخت قایق بادی، تاثیر زیادی بر قابل اطمینان بودن آن دارد. قطعا نمی‌توانید انتظار داشته باشید که یک قایق ارزان PVC، همان کیفیت قایق Hypalon RIB را داشته باشد. توجه به محدودیت‌های قایق بادی بسیار مهم است.

قیمت قایق بادی نیز یکی از عوامل تعیین‌کننده است. به طور کلی قایق‌های گران‌تر، کیفیت بالاتری دارند و در موقعیت‌های بیشتری می‌توان از آنها استفاده کرد. قایق‌های گران‌تر از مواد بهتر و با تکنیک‌های ساخت باکیفیت‌تری تولید می‌شوند. بنابراین باید بودجه خود را مشخص کنید و متناسب با آن بهترین مدل ممکن را خریداری کنید. با این حال، به طور کل قایق‌های بادی ایمن و قابل اطمینان هستند، اما مدل‌های ارزان‌تر، تنوع کمتری دارند.

آیا قایق‌های بادی را باید ثبت کرد؟

این موضوع در کشورها و حتی استان‌های مختلف متفاوت است. معمولا باید قایق‌های بادی را ثبت کرد، با این حال باید از مقامات محلی خود سوال کنید.

آیا استفاده از این قایق‌ها در آب ایمن است؟

بله. از قایق‌های بادی مدل‌های RIB/RHIB، packraft و kayak (بعضی مدل‌ها) می‌توان حتی در دریا و اقیانوس نیز استفاده کرد. بیشترین قایقی که احتمالا در دریا دیده‌اید، مدل RIB است. این قایق بادی بسیار ایمن بوده و حتی گاهی ارتش و اورژانس هم از این قایق‌ها استفاده می‌کنند.

آیا با قایق بادی می‌توان ماهی‌گیری کرد؟

بله، البته که می‌توانید. اکثر ماهیگیران از قایق‌های بادی استفاده می‌کنند چون سبک و قابل حمل است. از قایق‌های مخصوص ماهیگیری می‌توان پونتون‌ها و دینگی‌ها را نام برد. حتی می توانید از تیوپ‌های بادی مخصوص ماهیگیری نیز استفاده کنید.

وزن این قایق‌های بادی چقدر است؟

این موضوع هم بستگی به نوع قایقی که انتخاب می‌کنید دارد. مثلا می‌توانید یک packraft با وزن ۲/۲ kg بگیرید. مدل‌های سبک‌تر نیز موجود است. سنگین‌ترین قایق‌های بادی موجود در بازار RIB یا RHIB هستند که بیش از ۱۰۰ کیلو وزن دارند.

استخرهای شنا چگونه ساخته می شوند؟

استخرپیش ساخته بالای تراز زمین

ارزان ترین و ساده ترین نوع استخر می باشند. بیشتر این استخرها با استفاده از قطعات پیش ساخته، ساخته می شوند که حتی یک فرد آماتور نیز می تواند آنها را به هم متصل کند (هر چند اکثر افراد از نصاب های حرفه ای برای این کار بهره می برند). در ابتدا، نصاب ها زمین مورد نظر را تسطیح می کنند سپس دیوار محیطی را در اطراف استخر بنا می کنند که معمولا از جنس فلزی، پلاستیکی یا چوبی می باشد.
در گام بعدی، شن ریزی و لوله گذاری را انجام می دهند. در نهایت، کفپوش ها را در کف و بدنه دیوار استخر اجرا کرده و به تسطیح آن می پردازند و آن را با آب پر می کنند. به محض، نصب سیستم فیلترها و لوله ها، استخر پیش ساخته مورد نظر آماده استفاده می باشد. یکی از معایب این استخرها، دوام کمتر آنها نسبت به سایر انواع می باشد و معمولا جذابیت کمتری نیز دارند. این نوع استخر دائمی نمی باشد که در برخی موارد این یک قابلیت خوب برای استخر پیش ساخته محسوب می شود چراکه به راحتی قابل جداسازی بوده و به راحتی می توانید آن را به مکان جدیدی منتقل کنید.

استخر پیش ساخته فایبرگلاس

ساخته شده از پلاستیک های مسلح به فایبر گلاس هستند که به شکل حوضچه در آمده اند. برای نصب استخر پیش ساخته ، کارگران نصاب یک گودال به اندازه حوضچه مورد نظر حفاری می کنند و لوله گذاری های مورد نیاز را انجام می دهند و با افزودن فیلترهای ماسه ای این گودال حفاری شده آماده نصب حوضچه فایبرگلاسی از پیش ساخته شده می باشد. سپس سطح حوضچه را با زمین تراز کرده و اطراف آن را با مصالحی پر می کنند که معمولا این کار با مصالح بتنی و ساخت عرشه انجام می شود.

استخر پیش ساخته کفپوش دار در تراز زمین

خیلی مشابه استخرهای بالای تراز زمین می باشند ولی به لحاظ ساختار به استخر های سنتی بر روی سطح زمین شبیه هستند. در این نوع استخر پیش ساخته ، کارگران نصاب گودالی را حفاری می کنند و سپس یک قالب فلزی، پلاستیکی، چوبی در محیط این گودال حفاری شده در زیر زمین نصب می کنند. مشابه استخرهای بالای تراز زمین، کارگران شن ریزی بر کف استخر را انجام داده بر روی کف و دیوارها کفپوش دلخواه مشتری را نصب می کنند. این استخرها در مقایسه با سایر طرح های استخر پیش ساخته بر روی زمین ارزان تر می باشند اما دوام کمتری دارند. معمولا، کفپوش هر 10 سال نیاز به بازسازی خواهند داشت.

استخرهای سیمانی

پرطرفدارترین نوع از استخرها در ایالات متحده می باشند. برای ساخت آنها، کارگران گودالی در زیر زمین حفر کرده و لوله گذاری و شبکه ای از میلگردهای 8/3 اینچی را در کف گودال اجرا می کنند. میلگردها در فواصل 10 اینچی از یکدیگر قرار داده می شوند و با بستن سیم آرماتور در کنار یکدیگر نگه داشته می شوند. زمانی که شبکه میلگردی در مکان خود قرار داده شد، کارگران شروع به اسپری کردن مخلوطی از سیمان و ماسه بر روی شبکه میلگردی می کنند.
کارگران دقیقا چند ثانیه قبل از عملیات اسپری کردن به این مخلوط خشک، آب اضافه می کنند که باعث ایجاد یک مخلوط مرطوب به شکل بتن مرطوب می شود. پس از اتمام این عملیات، کارگران سطح این مخلوط را صاف می کنند و به مدت یک الی دو هفته به آن فرصت می دهند تا تحکیم شود و سپس سطح آن را با موادی می پوشانند که زبری آن را از بین ببرد.
یکی از معروف ترین پوشش ها پلاستر (مخلوطی از سیمان و پودر سنگ مرمر) می باشد، اما اکثر افراد از بتن های رنگی و طرح دار برای استخر خود استفاده می¬کنند.سطوح این نوع استخرها همچنین می توانند با کاشی یا فایبرگلاس نیز پوشانده شوند. استخرهای سیمانی (یا مورد مشابه آنها استخرهای شاتکریتی) بسیار با دوام بوده و در هر طرح و اندازه ای ساخته می شوند.

استخرهای بتنی

بسیار شبیه به استخرهای سیمانی و حتی سخت تر و مقاوم تر از آنها می باشند. به جای اسپری کردن مخلوط سیمانی بر روی شبکه میلگردی، بتن بر روی قالب های چوبی ریخته می شود. با ابداع روش ساخت استخرهای سیمانی، تمایل کمتری به استخرهای بتنی در بین مردم باقی مانده است. در استخرهای بنایی شده نیز دیواره ها با بلوک های بتنی ساخته می¬شوند.

البته، استخرهای پیش‌ساخته معایب خاص خوشان را هم دارند. عمدتا در مورد استخر پیش ساخته باید سفارشی‌سازی یا ویژگی‌هایی که برای ساختن استخر رویایی‌تان در نظر دارید را از فکرتان بیرون کنید. اما اگر به دنبال این نیستید که همه‌ی جزئیات استخر را کنترل کنید تا مطابق میل‌تان باشد، شدیدا توصیه می‌شود این رویکرد را در نظر بگیرید.

استخر‌ پیش ساخته فایبرگلاس

برای اکثر مردم، استخر پیش‌ساخته مترادف است با استخر فایبرگلاس. دیواره‌های استخر پیش ساخته فایبرگلاس از محل تولید به خانه شما و از طریق جرثقیل به داخل حیاط خلوت منتقل می‌شوند. نصب استخرهای پیش‌ساخته، در مقایسه با نصب استخرهای بتنی، کار زیادی نمی‌برد. به همین دلیل است که این استخرهای پیش ساخته را می‌توان ظرف چند روز تکمیل کرد.

چون دیواره‌های استخر پیش ساخته بر روی کامیون حمل می‌شوند، در مورد اندازه آنها محدودیت‌هایی وجود دارد. همچنین تعداد اشکال مختلف موجود نیز زیاد، اما محدود است. اگر یک استخر واقعا بزرگ و یا شکلی غیر معمول می‌خواهید، استخر بتنی بهترین گزینه است. تنها تفاوت استخرهای فایبرگلاس با استخر بتنی فقط در همین است. البته بعضی ها صافی سطح استخرپیش ساخته فایبرگلاس را دوست ندارند، اما برخی دیگر نیز آن را به بتن یا وینیل ترجیح می دهند. این استخرهای پیش ساخته عموما بادوام هستند و نگهداری از آنها هم آسان است؛ البته تحت شرایط خاصی امکان شکسته شدن آنها هم وجود دارد. با وجود تمام این مزایا، تعجبی ندارد که چرا استخرهای پیش ساخته فایبر گلاس یکی از گزینه های گران قیمت هستند.

کیت استخر پیش ساخته زمینی

این استخرهای پیش‌ساخته انواع مختلفی دارند. در این کیت‌ها همه چیزهایی که برای سرهم‌بندی یک استخر پیش ساخته به آنها نیاز دارید، با قیمت نسبتا کم وجود دارد و یا می‌توانید از یک نصاب ماهر برای این کار کمک بگیرید. در کیت‌های استخر پیش ساخته معمولا دفترچه‌های راهنما وجود دارد و پشتیبانی تلفنی نیز شما را در طول مراحل نصب راهنمایی می‌کند. البته که سرهم‌بندی تمام اجزای کیت سختی خودش را دارد، از نصب استخر معمولی بسیار ساده‌تر است. این استخرها معمولا ظرف یک هفته یا کمتر درست می‌شوند. این استخر پیش ساخته همه‌ آپشن‌های یک استخر بتنی را ندارند، اما بعضی از شرکت‌ها به شما این امکان را می‌دهند که کیت خود را تا حد زیادی سفارشی‌سازی کنید. شکل کلی این استخر پیش ساخته محدود هستند مجبور نیستید در مورد تمام جزئیات کوچک طراحی استخر پیش ساخته تصمیم‌گیری کنید (این موضوع در واقع برای خیلی‌ها یک نکته‌ی مثبت است). پوشش بیشتر کیت‌های استخر وینیل است، اما اگر بخواهید می‌توانید دیواره‌ی فایبرگلاس دریافت کنید.

وقت تصمیم گرفتن است

اگرچه نصب کردن یک استخر پیش ساخته با خداکثر سرعت خیلی خوب است، اما این موضوع نباید باعث شود هنگام برنامه ریزی و آماده سازی اشتباه کنید. قبل از اینکه تصمیم نهایی را بگیرید، خوب تحقیق کنید و مطمئن شوید که چیزی را انتخاب می‌کنید که واقعا می‌خواهید. همچنین حواس‌تان به محوطه‌سازی، نرده‌کشی و سایر موارد دیگر که نیاز به نصب دارند نیز باشد. اما مهمتر از همه این است که بهترین خدمات و فروشنده را انتخاب کنید.

جنس لايه بيروني قايق بادي سخت

استفاده از پلاستيك تقويت شده با شيشه كه رشته هاي Kevlar در هم تنيده شده در كنار استفاده از چوب يم روش رايج براي ساخت لايه بيروني قايق بادي است. چوي ساختار اوليه و اسكلت اين تركيب را ايفا ميكند در حالي كه از پلاستيك تقويت شده با شيشه به عنوان روكش استفاده ميشود. پلاستيك تقويت شده با شيشه در واقع يك لايه صاف، يكنواخت و با دوام ايجاد مينماييد كه قابليت سرخوردن روي آب و همچنين كنترل مناسب را براي قايق ايجاد مينمايد.

جنس تيوب در قايق بادي سخت

بسياري از قايقهاي بادي سخت به جاي داشتن تنها يك تيوب داراي تيوب هاي متعددي هستند كه اين موضوع براي كم كردن ريسك تخليه هواي تيوب ها در اثر پنچري و يا نشت هواست. قايق هاي بزرگتر معمولا تيوب هاي همه كاره دارند. بعضي از تيوب هاي استفاده شده از مواد طبيعي به خصوص در شرايطي مانند تابيدن نور مستقيم خورشيد و يا استفاده طولاني مدت به سرعت كيفيت خود را از دست ميدهند. به همين دليل استفاده از مواد سنتز شده و يا مواد تركيبي كه طول عمر بيشتري دارند و همچنين در برابر خوردگي مقاوهم هستند مرسوم ميباشد.

هايپالن و نيوپرين

استفاده از هايپالن روش نسبتا ارزاني براي توليد تيوب است اما ضرورت دارد كه با لايه اي از نيوپرين روكش شود. دليل اين موضوع اين است كه هايپالن با جود اينكه بسيار بادوام است خاصيت ضدآب ندارد. اين لايه تركيبي از هايپالن و نيوپرين بسيار محكم، بادوام و ضد آب است و تيوب هاي بسيار با كيفيتي از آن براي قايقهاي بادي ساخته ميشود. عمرتيوب هايي با اين جنس در صورتيكه خوب نگهداري شوند بالاي بيست سال است.

كلرايد پلي وينيل

كلرايد پلي وينيل و يا pvc ارزانترين ماده موجود براي ساخت تيوب است. تنها مشكل كلرايد پلي وينيل اين است كه عليرغم دوام و مقاومت بالا در برابر آب به اندازه كافي انعطاف پذيري براي استفاده در قايقهاي بادي سخت را ندارد. يك نوع پليمر به كلرايد پلي وينيل اضافه ميشود كه مقداري به انعطاف پذيري آن اضافه ميكند. طول عمر اين ماده حدود 10 سال است و بعد از آن نياز به تعويض دارد. اين موضوع به دليل كاهش كيفيت پليمر موجود در آن است كه باعت كاهش انعطاف پذيري و نهايتا شكستگي ميشود.

پلي اورتان

در آوريا 2012 ، پلي اورتان گرانترين ماده موجود براي ساخت تيوب قايق هاي بادي است كه فوق العاده سخت و بادوام و همچنين ضد آب آست. پلي اورتان هاي مدرن تر در برابر نور خورشيد هم بسيار مقاوم هستند. اما شايان ذكر است كه در صورت خريد يك قايق بادي كاركرده ، تيوب پلي اورتان آن ممكن در معرض خرابي باشد و هزينه بالايي جهت تعويض آن نياز ميباشد كه تقريبا ميتواند حدود يك سوم قيمت كل خود قايق بادي باشد. به دليل قيمت بالاي پلي اورتان ، تيوب هاي از اين جنس بيشتر در شناورهاي تجاري، نظامي و امداد نجات استفاده مي شوند و در قايق هاي تفريحي شخصي كاربرد چنداني ندارند.